VERSLAG VAN HET CECILIAFEEST VAN HET EFFENSE KOOR

Zondag 22 november 2015

De dag van het jaarlijks terugkerend ceciliafeest viel dit jaar op 22 november, de werkelijke naamdag van de patrones van het koor. Het was een koude dag met een vleugje nachtvorst in de ochtend en dus krabben om de autoruiten schoon te maken.

Het bijna voltallige koor kwam samen om, met de voorganger van dienst pastor Lint, een communieviering op te luisteren. Een viering voor de levende en overleden leden van het koor op de feestdag van Christus Koning. Het koor is, ondanks de tijdgeest, het afgelopen jaar versterkt door een paar nieuwe vrouwelijke koorleden. Dit is aan de aanwezigen in de kerk niet onopgemerkt voorbijgegaan. De pole-positie op de eerste bank en de achterhoede op de tweede bank zijn niet in gevaar geweest. In de inpassing daartussen heeft een regelmatige plaatsverwisseling plaatsgevonden. Voor een goed waarnemer lijkt de rust bij de dames voorlopig teruggekeerd.

De homilie had als thema dienstbaar zijn voor elkaar, een thema dat gemakkelijk uitgesproken is maar erg weerbarstig is in de praktijk. Het is erg toepasselijk op het koor van Effen. Altijd zijn ze dienstbaar aan elkaar en voor onze geloofsgemeenschap.

Het koorlid Nico Meurkens werd tot zijn grote verassing op het einde van de viering verzocht naar voren te treden omdat hij over twee dagen, 24 november, herdenkt dat hij zijn wijding tot diaken mocht ontvangen. Het was een bijzonder moment voor Nico dat volgend jaar bij zijn jubileum bij het koor zeker nog uitgebreid zal worden vermeld.

Na de viering is het gehele gezelschap naar de Kievitslaar gegaan, die door het Cecilia comité gisteren al was ingericht, om wat momenten in de persoonlijke sfeer te herdenken. Het welkomstlied “Gildebroeders en zusters” werd gezamenlijk ten gehore gebracht. Roos heeft zich een meer dan volwaardige opvolgerster van Piet Rasenberg getoond op het gebied van componeren van liedteksten met een op de situatie aangepaste melodie. Het resultaat was een drietal prachtige liederen geworden.

Het eerste lied was voor Mijnheer Peter van Ginneken die zijn 50 jarig jubileum als dirigent in onze geloofsgemeenschap heeft gevierd. Over twee jaar hoopt hij zijn 25 jarig jubileum als koordirigent van het koor van Effen te vieren.

Het tweede lied was voor Nel en Piet Leyten voor hun 50 jarig huwelijk in het afgelopen jaar. Het derde lied was voor Marjo en Kees omdat deze op meer dan voortreffelijke wijze 20 jaar de Kievitslaar hebben uitgebaat op momenten van plezier en jolijt en op momenten van diepe droefheid. Allen hebben als symbool van betrokkenheid van het koor van onze ronde-miss een ruiker ontvangen.

De tijd van schransen was toen aangebroken. Marjo en Kees hadden een fantastische Aziatische traiteur in de Breda ingeschakeld die een keur van Chinese lekkernijen heeft klaargemaakt. Iedereen heeft het zich goed laten smaken en het geschraap over de metalen bodems van de schalen was goed te horen. Het chinees was de spreektaal aan tafel men sprak over bami, nassi, tjaptoi, ketjap, foeyonghai en babipangang. De woordenschat in Effen is weer uitgebreid met vele woorden van over de grens.

Het programma is voortgezet met het formidabel optreden van het trio Een miss Paula en twee heren Eric en Hans. Er was even consternatie omdat Zwarte Piet binnenkwam voor Nel en Piet Leyten, wij waren er van overtuigd dat Piet op het punt stond om te worden afgevoerd naar Spanje. Het was gelukkig loos alarm. Zwarte Piet vertrok zonder Piet Leyten. Hulde aan het Cecilia comité dat dit pareltje van de de kleinkunst heeft verzocht om hun bijdrage aan het koorfeest te geven. Het is een optreden van drie maal een half uur geworden waarbij een schare van liedjes van Wim Kan, Toon Hermans en Wim Sonneveld zijn vertolkt, afgewisseld met Franse chansoniers zoals Gerard LeNorman Edith Piaff en de Belg Jac Brel. Dit alles omlijst met de virtuoze gitarist Eric en Hans met de accordeon als een tweede Johnny Meijer Wij als publiek hebben genoten van dit prachtige samengaan van zang en muziek, vooral geïnspireerd door de liefde in al haar facetten C, est l, amour C, est tout.

En het feest zou niet compleet zijn geweest als er geen eigen werk zou worden gepresenteerd.

Nel en Jaan brachten een lied met vele coupletten, een ode aan Cecilia, de beschermvrouwe van het koor.

Wim Baremans heeft met Roos de nostalgie bezongen van het boerenleven, een prachtige tekst die het teloorgaan van het boerenleven weergeeft zoals het was en zoals het nu is in de moderne tijd.

Wim heeft daarna ons nog laten genieten, samen met zijn assistente Roos dat hij het Spaans tot in de finesses beheerst in een lied waarbij ik heb begrepen dat er een moord stond te gebeuren, mijn Spaans was ver onder de maat om dit te kunnen volgen. Ik heb besloten bij Wim op Spaanse les te gaan om in het vervolg ook hiervan verslag te kunnen doen.

Als laatste heeft Wim zijn talenten als kunstfluiter getoond met bekende melodieën en ook op het gebied van vogelgeluiden. Het gevolg van zijn lokroep was een vlucht van bronstige kakkeluten voor de deur van de Kievitslaar.

Preses Piet Rasenberg heeft de middag besloten met een dankwoord aan allen die het mede mogelijk hebben gemaakt dat deze middag een groot succes is geworden Allen zijn huiswaarts gekeerd met een goed gevoel. Diegenen die het feest voortijdig hebben verlaten hebben iets bijzonders gemist.

Van uw verslaggever: Joost Huijbrechts.

22 November 2015,