Verslag van het Ceciliafeest 2016 van kerkkoor Effen

Zondag 20 november 2016

Inleiding: 2016 is in alle opzichten een gedenkwaardig en onzeker jaar geworden. Mondiaal heeft Amerika tegen iedere verwachting in een non-politicus, Donald Trump, als president gekozen, in Europa hebben de Engelsen besloten de EU te verlaten en in ons eigen land heeft de discussie over Zwarte Piet een absurde reactie bij menigeen opgeroepen en staat Wilders in een showproces terecht De zwijgende meerderheid komt eindelijk in beweging.

Bij het koor heeft iedereen zijn droevige en vreugdevolle momenten meegemaakt en is Piet Rasenberg op onbedoelde fysieke wijze te verstaan gegeven bij de les te blijven bij het oefenen met het Cecilia-comité. Wij staan in Europa aan de vooravond van een maatschappelijke omwenteling. Het hangt in de lucht!!

Uw verslaggever heeft geconstateerd dat er nog maar een enkel lid van het koor is die in het zweet des aanschijns met hard werken de contributie voor het koor bij elkaar moet sprokkelen. Alle anderen leden betalen hun contributie met het sponsorgeld dat ze iedere maand omstreeks de 23ste van de Staat der Nederlanden ontvangen. Bredero zei al in de 17e eeuw: Het kan verkeren.

Samenkomst in de kerk: Wij zijn bij elkaar gekomen op de plaats waar ieder jaar de naamdag van de patrones van het koor wordt gevierd, in ons eigen Godshuis, om de dag te beginnen met een feestelijke eucharistieviering.

In deze viering hebben we herdacht dat Jaan Mathijssen 50 jaar koorlid is Jaan heeft de liederen voor deze viering in samenspraak met de preses samengesteld. Het koor heeft zichzelf overtroffen met de uitvoering hiervan, met als hoogtepunt het meerstemmige; Jubilate; voor de jubilaris. Op het eind van deze viering heeft Piet Rasenberg het 50 jarig koorjubileum van Jaan in al zijn facetten geroemd en aan Nel, zijn echtgenote, verzocht hem het gouden insigne van de Gregorius-vereniging op te spelden. Daarna was het woord aan onze pastoor Paul Heye, die in een toespraak Jaan bedankte voor al zijn werkzaamheden voor de kerk en parochie en hem meedeelde dat het Bisdom Breda, op voorspraak van de bisschop Jan Liessen besloten heeft aan hem, een bijzondere onderscheiding met oorkonde toe te kennen. Hij memoreerde dat deze unieke onderscheiding voor het eerst in het Bisdom werd toegekend. Nel werd wederom verzocht bij hem de versierselen op te spelden. Ook Jan Hendrickx, vicevoorzitter van de Nazarethparochie sprak Jaan toe voor zijn vele verdiensten voor onze gemeenschap en overhandigde onder applaus een groot boeket bloemen. Daarna heeft iedereen die in deze viering aanwezig was de jubilaris zijn of haar gelukwensen doen toekomen. Uiteraard waren de eersten die daar gebruik van maakten hun beider dochters Ankie en Helma.

Samenkomst in de Kievitslaar: Voor het minder profane gedeelte van deze dag zijn de koorleden met hun introducé de weg overgestoken naar het Gemeenschapshuis Kievitslaar om de middag te beginnen met hun persoonlijke gelukwensen voor Jaan en Nel.

Daarna was er de huldiging van de koorleden die in het afgelopen jaar een bijzonder moment in hun leven hebben meegemaakt. Vanzelfsprekend is de kersverse jubilaris uitgebreid in het zonnetje gezet met een prachtig duet met een toepasselijke tekst voor Jaan, geschreven door Roos op de melodie van de Pastorale. Het lied is op een indringende wijze vertolkt door Roos en Piet. Voor Nico Meurkens, die het afgelopen jaar herdacht dat hij 25 jaar geleden tot diaken was gewijd was er ook een toepasselijk lied. Er is door Roos voor hem een bijzondere tekst gemaakt op een passende melodie, een heel treffende vertolking van zijn missie in Bosnië als legeraalmoezenier. Uiteraard is het lied op militaire wijze ten gehore gebracht zoals het voor een legeraalmoezenier betaamt op de melodie van   “ Jan Klaasen was Trompetter bij de Prins “ Ook dirigent Peter van Ginneken is met een tekst van Roos bedacht. Het echtpaar was dit jaar 60 jaar getrouwd en dat is in aanwezigheid van bijna alle koorleden gevierd bij hun dochter op de Strijbeekseweg. Helaas kon door omstandigheden mevrouw van Ginneken vandaag hier niet aanwezig zijn.

Er was even ruimte in het programma voor een drankje Marjo had nu de gelegenheid het biljart om te toveren tot een hoorn des overvloeds van warme en koude spijzen en kon nu het signaal gegeven worden tot de aanval op al dat lekkers. Om een stormloop te voorkomen werd er per tafel gelegenheid gegeven om zich te voorzien van al dat voortreffelijk voedsel. Aansluitend werd het biljart omgebouwd tot een Grand Dessert met een keuze voor elk wat wils. De uitdrukking obesitas is regelmatig gevallen.

Het programma werd voortgezet door Pim van Ginneken ( nee, geen familie) een bard van de zuiverste soort met prachtige luisterliedjes, een paar erg ondeugende teksten en een enkele meezinger, waarbij hij zich begeleidde op de akoestische gitaar. Een echte aanrader, zoals Piet zei, en het was voor een prikkie. Hij was de fles wijn dubbel en dwars waard.

Mich Potters, de voorzitter van de maandagmiddag biljart sociëteit, heeft Jaan Mathijssen gefeliciteerd met zijn jubileum bij het koor en zijn onderscheiding voor zijn vele werk voor de parochie en onze kleine leefgemeenschap. Hij heeft Jaan een attentie namens zijn medebiljarters gegeven.

De middag stond toen in het teken van eigen werk, uitgevoerd door het Cecilia comité. Waarbij niet geschuwd werd de confrontatie met de aanwezigen aan te gaan. Wim Baremans gaf vooraf een code rood af voor zijn optreden. Roos bracht na wat zoeken met Mich Potters over de juiste toonhoogte een prachtige eigen versie, in dialect, van het lied Het Dorp van Wim Sonneveld. Corry Koeken kwam even buurten een heel mooi authentiek Brabants stuk. De schrik van de bejaarden Wim Baremans brak toen los met zijn lied. Hij werd gelukkig door Roos teruggefloten met een tekst: Agge mekaar nie meer vertrouwe kan. Nadien bracht het Cecilia comité een medley van Brabantse liederen, die door de aanwezigen uit volle borst werden meegezongen.

Effen was vandaag weer heel even de culturele hoofdstad van Brabant!

Na de dankwoorden van Piet, nu ook in het bijzonder aan Mich Potters en Anja Monden voor hun voortreffelijke muzikale begeleiding kwam het mooie gedicht Desiderate (Al wat wenselijk is), gedeclameerd door Truus. Als stichtelijke spiegel voor alle plezier en jolijt van deze dag.

De dag zou niet geslaagd zijn als we ons even niet zouden wanen in een vogelkooi. Wim Baremans heeft als kunstfluiter nog eens alle registers opengetrokken. De geschrokken vogels van vorig jaar zaten weer voor de deur.

Roos heeft Piet bedankt namens allen die bij deze dag betrokken zijn geweest voor het vele werk van hem en de uitmuntende presentatie van deze dag. Aan alles komt een eind.

Tot volgend jaar bij leven en welzijn.

Van uw verslaggever: Joost Huijbrechts.